فهرست
وقتی دیابت دارید چه اتفاقی برای چشمانتان می‌افتد؟
ممکن است از قبل بدانید که دیابت خطر ابتلا به مشکلات بینایی را افزایش می‌دهد. قند خون بالا می‌تواند به رگ‌های خونی ریز چشم آسیب برساند و باعث عوارضی مانند رتینوپاتی دیابتی و ادم ماکولا دیابتی شود.
اما چیزی که ممکن است متوجه نشوید این است که افراد مبتلا به دیابت تقریباً همیشه نیازها و ملاحظات منحصر به فردی برای مراقبت از چشم دارند، حتی اگر قند خون آنها به خوبی کنترل شود.
در اینجا برخی از تأثیرات رایج دیابت بر سلامت چشم و راه‌های ممکن برای مراقبت از چشم شما در برابر این تاثیرات، آورده شده است.
یک فرد مبتلا به دیابت با چه فاصله زمانی باید معاینه چشم انجام دهد؟
اگر دیابت نوع 1 دارید، در عرض 5 سال پس از شروع بیماری، معاینه چشم را با چشم پزشک برنامه‌ریزی کنید.
اگر دیابت نوع 2 دارید، بدون در نظر گرفتن سن خود باید به محض تشخیص به چشم پزشک مراجعه کنید. توصیه‌های چشم پزشک خود در مورد اینکه چند بار باید دوباره معاینه شوید را جدی بگیرید، زیرا این مورد برای هر فردی متفاوت است.
ارتباط دیابت و آب مروارید
افراد مبتلا به دیابت، دو برابر بیشتر از سایر بزرگسالان در معرض ابتلا به آب مروارید هستند – و آب مروارید در سنین پایین‌تر ظاهر می‌شود. آب مروارید باعث کدر شدن عدسی طبیعی چشم شما می‌شود که منجر به دید تار، تیره یا کم رنگ می‌شود. با گذشت زمان، ممکن است برای بازیابی بینایی خود به جراحی نیاز داشته باشید.
در دیابت، پس از جراحی آب مروارید، احتمال تورم در شبکیه، که به عنوان ادم ماکولا نیز شناخته می‌شود، بیشتر است. این امر به ویژه در صورت ابتلا به رتینوپاتی دیابتی صادق است. در هر صورت، چشم پزشک شما ممکن است بخواهد که قبل از جراحی آب مروارید توسط یک متخصص شبکیه معاینه شوید و در صورت لزوم تحت درمان قرار بگیرید. درمان‌ها ممکن است شامل تزریق استروئید یا ضد VEGF با هدف کنترل التهاب در شبکیه باشد.
در جراحی آب مروارید، لنز طبیعی کدر چشم برداشته می‌شود و با یک لنز مصنوعی شفاف، که لنز داخل چشمی (IOL) نیز نامیده می‌شود، جایگزین می‌شود. در حالی که IOL گزینه های مختلفی دارد، در صورت ابتلا به دیابت، انتخاب‌های شما ممکن است محدودتر باشد. در صورت ابتلا به رتینوپاتی دیابتی، IOL هلالی، که آستیگماتیسم را اصلاح می‌کند، انتخاب خوبی نیست، زیرا بینایی شما در طول زمان تغییر می‌کند و باعث می‌شود IOL شما کارایی موثر خود را از دست بدهد. جراح شما باید تاریخچه بیماری چشم شما را بررسی کند و بهترین IOL را به شما پیشنهاد کند.
دیابت یک عامل خطر برای گلوکوم است
ابتلا به دیابت احتمال ابتلا به گلوکوم را دو برابر می‌کند، یک بیماری مزمن که در آن مایعات محبوس شده در چشم باعث ایجاد فشار در داخل چشم می‌شود. فشار اضافی می‌تواند به شبکیه و عصب بینایی آسیب برساند که بر بینایی شما اثرمستقیم بگذارد.
گاهی اوقات، درمان بیماری‌های چشمی مرتبط با دیابت نیز می‌تواند فشار چشم را افزایش دهد. به عنوان مثال، درمان‌های استروئیدی برای کاهش تورم در شبکیه می‌تواند باعث افزایش فشار چشم شود. اگر تحت درمان یک متخصص شبکیه هستید، ممکن است شما را برای نگهداری و نظارت مداوم به یک متخصص گلوکوم ارجاع دهند.
اگر به گلوکوم مبتلا هستید، پس از جراحی آب مروارید نیز در معرض خطر افزایش فشار چشم خواهید بود.
دیابت و دژنراسیون ماکولا چه مشترکاتی دارند؟
دیابت بر خطر ابتلا به دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) تأثیری ندارد. با این حال، برخی از علائم و درمان‌های این دو بیماری ممکن است هم‌پوشانی داشته باشند.
به عنوان مثال، ادم ماکولا مرتبط با دیابت، رتینوپاتی دیابتی و AMD همگی می‌توانند منجر به پارگی و نشت رگ‌های خونی در شبکیه شوند. هر سه این شرایط ممکن است با درمان با تزریق ضد VEGF بهبود یابد.
چگونه می‌توانید تشخیص دهید که دیابت بر چشمان شما تأثیر می‌گذارد؟
اگر دیابت دارید، ضروری است که مراقب علائم اولیه مشکل در چشم خود باشید.
درمان مشکلات چشمی مرتبط با دیابت در حال گسترش و بهبود است. هر چه زودتر متوجه علامت‌ها شوید، احتمال درمان موثر بیشتر است.
اگر دیابت دارید و متوجه هر یک از موارد زیر شدید با پزشک خود تماس بگیرید:
- تاری، دید ابری یا دوبینی
- چراغ‌های چشمک‌زن یا حلقه‌های اطراف نورها
- نقاط خالی، تاریک یا شناور در دید شما
- درد، فشار یا قرمزی مداوم در چشمان شما
- مشکل در دیدن علائم یا خطوط مستقیم
- مشکل دیدن از گوشه چشم
- هر تغییر ناگهانی در بینایی شما